Konstrukcja tuneli jest 'bardzo prosta. Jej elementy stanowią pałąki z drutu ocynkowanego grubości 4—6 mm lub z rurek winidurowych, a nawet z elastycznych prętów wiklinowych. Szerokość tak wykonanego tunelu foliowego nie powinna przekraczać 1,5 m, w przeciwnym razie wiotka konstrukcja mo­że być zniszczona przez wiatr. Szerokość niskich tuneli z rurek winidurowych, może dochodzić do 2 m,

Do okrywania wystarcza folia grubości 0_rł mm. Nie należy stosować folii grubszej niż 0,15 mm ze wzglądu na jej sztywność, która przeszkadza w czasie wietrzenia tuneli, Wietrzenie odby­wa się w ten sposób, że jeden z długich brzegów folii unosi się, przesuwając je pomiędzy pałąkami a sznurkiem, który z wierz­chu przytrzymuje folię.

Niski tunel foliowy bez ogrzewania nie chroni roślin przed dłużej trwającymi przymrozkami, w związku z czym zbyt wcze­sne posadzenie w nim roślin wrażliwych na niskie temperatury (np. ogórek, pomidor) może spowodować znaczne straty. Rośli­ny wrażliwe na przymrozki powinno się sadzić dopiero wów­czas, gdy ryzyko wystąpienia przymrozków jest niewielkie.